... καληνύχτα και πάλι...

Θα είχα ήδη κοιμηθεί αν...
δεν σπαταλούσα το μέσα μου στο τίποτα...
ο χρόνος δεν μου ζητούσε να τον ζήσω...
η επιφάνεια, σήμερα, δεν με ακολουθούσε μέχρι το σπίτι...
η ζέστη έκανε εκπτώσεις...
το πολύ δεν χανόταν στο λίγο της ημέρας...
δεν συμμετείχα σε χαζές συνομιλίες για την τεχνολογία...
δεν πίστευα ότι τα προλαβαίνω όλα...
πρόσεχα περισσότερο τον εαυτό μου...
δεν είχα το άγχος για την αυριανή στη δουλειά...
είχα πάει για Batida και είχα γυρίσει...
με είχες αγκαλιά...
δεν ήμουν τόσο επίμονος στα όσα αναλαμβάνω...
ήξερα ότι αύριο θα είμαστε μαζί...
τα λουλούδια μου δεν θελαν πότισμα...
ο ύπνος ήταν εύκολος. Ή μήπως είναι;

Όμως ακόμα δεν κοιμάμαι...

Θα τακτοποιήσω το αύριο τριγύρω μου και θα ξαπλώσω εκεί στα μπλε σεντόνια.
Ένα φεγγάρι αγαπημένο θα σκεφτώ... Καληνύχτα.