Παράλογοι λόγοι...

- Είχε ήλιο…
- Έφερε βροχή…
- Χάθηκε η μέρα…
- Ένας καφές όλη μου η μέρα…
- Μια Ευτυχία…
- Μόνο μία…
Και η παλιά κουβέντα μου ήρθε πάλι στα χείλη…
- Έλα να πιούμε έναν καφέ να ευτυχίσουμε…
- Δεν με πήγε ακόμα ο καινούργιος χρόνος…
- Εσύ τον πάς;
- Δεν τον προλαβαίνω… Έχω χρόνο να προλάβω;
- Αυτά που έφυγαν ή αυτά που είναι στο δρόμο…;
- Εεεεε…; … μόνο θα ρωτάω…
- Είσαι εκεί; Σε ακούω αλλά δεν ξέρω αν είσαι πράγματι…
- Εσύ με ακούς;
- Είμαι εδώ εγώ; Με βλέπεις;
- Σφήνα στο χρόνο το σήμερα που επιλέξαμε ή το κάθε μέρα που έρχεται…;
- … όλη μας η ζωή;!
- Αλήθεια λες;
- Και ποιος νομίζεις ότι είσαι που θα σε πιστέψω;
Σαν Κυριακή ήταν!
- Πιστεύεις ακόμα τις Κυριακές που σου μιλάνε;
Ξεχνάω τον ήχο της φωνής σου και κρατάω μόνο τις λέξεις…
- Γιατί φυτεύεις την αμφιβολία μέσα μου;
...
- Φόβοι!
- Λόγοι…;
- Ανάγκη!!
- Το είπες ξεκάθαρα και σε άκουσα…
- Άθλιε, καλλιεργείς τους φόβους μέσα μου για να εκμεταλλεύεσαι τις ανάγκες μου!
…
- Αύριο;
- Ναι αλλά όχι από τώρα…
- Προλαβαίνω;
- Φοβάσαι…
- Το αύριο ή το τώρα;
- Και τα δύο;
- Καληνύχτα!
- Έφυγες κιόλας…;