Η Μαίρη, μαζί με όλα τα άλλα, κουβαλάει και το μυστικό της που ενώ όλοι το ξέρουν, από αγάπη στο πρόσωπό της και όχι από οίκτο, κανείς δεν το καταμαρτυρά... αρνούνται να το δεχτούν...
Ο Τζέιμς, φορτωμένος τον συμβιβασμό του, που αναγνωρίζει ως προσωπική αποτυχία... προσπαθεί να καλύψει το προφανές, την τσιγκουνιά του, και όχι την ουσία...
Ο Τζέιμι, απροκάλυπτα προβάλει της αδυναμίες του στο ποτό και την "φτηνή" παρέα των γυναικών... για να μην φανεί η ευαισθησία του...
Ο Έντμοντ έχει φυματίωση... όχι, όχι ένα μικρό καλοκαιρινό κρυολόγημα... ήταν η αιτία η Μαίρη να υποφέρει... όχι... μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα ήταν το πεπρωμένο του...
Ο Δημήτρης Καταλειφός να μην μπορείς να θυμηθείς αν ποτέ υπήρξε σε άλλο ρόλο...
Η Ράνια Οικονομίδου να παίζει με κάθε της κύτταρο... με τα χέρια, την πλάτη, τη φωνή... Είναι καλύτερα μόνη ή μήπως δεν αντέχει στιγμή τη μοναξιά;
Ο Άλκης Κούρκουλος στις στιγμές σιωπής να δίνει ακόμα μεγαλύτερες ερμηνείες...
Ο Κώστας Βασαρδάνης έπαιρνε εκφράσεις προσώπου που δεν θα ξεχάσω εύκολα...
Εναλλαγή συναισθημάτων σε διαστήματα δευτερολέπτου...
Ήρωες που αυτοαναιρούνται, που συγκρούονται, ακροβατούν...
Για τον Ευγένιο Ο' Νηλ δεν θα μιλήσω...
Η απόδοση στα ελληνικά από τον Νίκο Γκάτσο και η μουσική της Ελένης Καραίνδρου απλά δεν χωρούν σε λέξεις...
Και τώρα νομίζω θέλω χρόνο για να το χωρέσω... κι ας πέρασαν μέρες που ήμουν στο Θέατρο Απλό... είναι ακόμα εδώ.
