Σάββατο πρωί και περιμένω ακόμα...
Δεν ξέρω τι περιμένω... σχεδόν ξεχνώ το λόγο πλέον... αλλά κουράστηκα...
Δεν πρέπει να σε περιμένω πια γιατί έχεις καιρό να έρθεις χωρίς να στο ζητήσω ή καλύτερα να το προσπαθήσω με κάθε τρόπο... οπότε αποχωρώ γιατί μάλλον αυτή είναι η επιλογή σου και δεν το έχεις συνειδητοποιήσει... τουλάχιστον για σήμερα. Να σώσω λίγο το εγώ μου. Αν αύριο μου περάσει και μπορώ να αντέξω να είμαι ένα δεδομένο θα ξανά 'ρθω.
Πάω να βρω κάτι από παλιά να ξεχαστώ... θα κρυφτώ στα βιβλία μου... στις μουσικές... θα περπατάω... και θα επιστρέφω πάλι μόνος...
Κάθε μέρα φτιάχνω διαδικασίες. Ποιότητα είναι το καθημερινό μου αντικείμενο. Τι στο καλό; Το κάνω κάθε μέρα για τους άλλους με μεγάλη επιτυχία, καθώς τα αποτελέσματα είναι μετρήσιμα με δείκτες, δεν θα τα καταφέρω κάποια στιγμή και για μένα;
Πονάει πολύ κάτι μέσα μου στη σκέψη ότι... όχι δεν θα το πω...
Έφυγα