Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2007

Ο Χρόνος Θα Δείξει...

Και η ΖΩΗ χαμογέλασε για λίγο...
Ήρθα και σε βρήκα.
Δεν ξέρω τι κάνεις... μοιάζεις με παιχνίδι που δεν γνωρίζω πως λειτουργεί.
Σου κλείνω δειλά το μάτι, σου σκάω ένα αμήχανο χαμόγελο. Ένα χαμόγελο που ζωγραφίζει μια απορία στο πρόσωπό μου.
-Θα μείνω κοντά σου για όσο αντέξουμε το αλισβερίσι. Τι λες;
... ... ... ...
- Καλά... μην πεις τίποτα