... woo! You know...

Είναι φορές που δεν το περιμένεις και στο φυλάει η ημέρα... έστω και στην χάση της...

Μία τόση δα μικρή διαφορά από το χτες, το προχτές και ίσως ακόμα πιο πίσω, γιατί αλήθεια είναι πως είχα ξεχάσει πόσο ωραία είναι μέσα στον παραμυθένιο κώδικα της αφοσίωσης... εδώ και καιρό...

Ξαφνικά ξύπνησαν... και σαν μωράκια τέντωσαν τα χεράκια τους όλοι οι δικοί μας ήρωες... ο κώδικάς μας... και μέσα μου ξεχύλησε το αίσθημα του χουχουλιάσματος σε αφράτα σκεπάσματα...