Searching for a perfect day

Έχω στα κουτιά μου στριμωγμένες όλες τις όμορφες στιγμές της ζωής μου...
Αν όχι όλες, για να μην υπερβάλω, αρκετές...
Ένα εισιτήριο, ένα φακελάκι ζάχαρη, ένα χαρτάκι από καραμέλα, ένα περιτύλιγμα σοκολάτας, μία απόδειξη από καφέ, μία χαρτοπετσέτα με λογότυπο... και πολλά ακόμα μικρά "σκουπιδάκια", μάρτυρες ότι περάσαμε καλά...
Θα μπορούσα να αιχμαλώτιζα τη στιγμή με φωτογραφίες... αλλά παραείναι το προφανές για μένα... οπότε στον δικό μου κώδικα αξιών τα "σκουπιδάκια" έχουν μεγαλύτερη δύναμη λόγου...
Αν τραβήξω κάτι από το σωρό, θυμάμαι να σου πω την ανάλογη υπέροχη ιστορία...
Αν με ρωτήσεις για τα κοινόχρηστα του μήνα, δεν θα θυμάμαι να σου πω αν τα πλήρωσα...
Δεν μπορώ να διαλέξω παρόλα αυτά να σου πω ποια ήταν η καλύτερη στιγμή... αισθάνομαι ότι θα αδικήσω κάποιες... και δεν την μπορώ την αδικία...
Άλλωστε δεν θα έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να το κάνω γιατί απλά είναι θέμα διάθεσης...
Ούτε να προγραμματίσω μία τέλεια ημέρα μπορώ... αν και προσπάθησα αρκετές φορές...
Όλες αυτές οι σκέψεις σφηνώθηκαν στο κεφάλι μου προσπαθώντας να δημιουργήσω μία ιδανική ημέρα για να την χαρίσω στην αγαπημένη μου Π.
Έχω περάσει μαζί της τόσο όμορφες στιγμές, ημέρες και τελικά χρόνια που αισθάνομαι απλά ευλογημένος που τα έχω στις αποσκευές μου...
Τις περισσότερες φορές δεν είχαμε σχεδιάσει κάτι... απλά ξεκινούσαμε για έναν καφέ... και οι παράλληλοι μύθοι μας αναλάμβαναν μαγικά να κεντήσουν στο χρόνο μας στολίδια...
Κάποιες φορές, όταν προσπάθησαν άλλοι να συμμετέχουν, οι εξηγήσεις που χρειάστηκε να δοθούν ώστε να καταφέρουν να συμβαδίσουν κατέστρεψαν την μαγεία...
Γιατί ακολουθούμε άλλους κώδικες και άλλη γλώσσα εμείς... και πολλές φορές πέρα από τη διάσταση του λόγου...
Για να είμαι ειλικρινής αυτό με τους κώδικες, τη γλώσσα και την "αλλιώτικη" επικοινωνία το βιώνω και με άλλους αγαπημένους μου ανθρώπους... αλλά με την Π. δεν χρειάζεται χρόνος για να εντοπίσουμε το σημείο στο οποίο είχαμε μείνει, ούτε εξηγήσεις, ούτε κριτική... ξεκινάμε από την ουσία και καταλήγουμε πάλι σε αυτή... στο ενδιάμεσο μπορούμε να ταιριάξουμε οτιδήποτε...
Αυτές είναι οι στιγμές χαράς... οι εύκολες... που δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις... και παρόλα αυτά πετυχαίνεις το ιδανικό αποτέλεσμα...
Το παραμύθι δεν μας έλειψε ποτέ... γιατί κανείς μας δεν του έκλεισε ποτέ την πόρτα... και αυτή είναι η μαγική μας συνταγή...
Μέσα μας τα κουβαλάμε τα συστατικά της ιδανικής στιγμής... μόνο να συναντηθούμε χρειάζεται...