Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Άλλαξε ρόλο...

Έρχεται εκείνη η στιγμή που διαψεύδει τις θέσεις σου.
Εσύ που λογίζεσαι για άτυχος, που αρέσκεσαι να μπαίνεις στο ρόλο του θύματος και του αδικημένου, κλοτσάς την τύχη σου από δειλία, γίνεσαι θύμα της αδυναμίας σου και μόνος σου αδικείς τον εαυτό σου.
Σου δωρίστηκαν τα καλύτερα και συνεχίζεις να κοιτάς όλα εκείνα τα παράπλευρα "αν" γιατί απλά δεν υπάρχουν και ξέρεις ότι δεν θα χρειαστεί να κουραστείς για να τα φέρεις πραγματικά βόλτα.
Φτιάχνεις θεωρίες και τα αναγάγεις σε επιστήμη γιατί διαχειρίζεσαι ευκολότερα εκείνο που δεν έχει υπόσταση και οπότε είναι πλαστελίνη στα χέρια σου.
Κατ' αυτό τον τρόπο έφτιαξες και όλα σου τα παραμύθια και χρίστηκες πρίγκιπας της δικής σου αλήθειας.
Δεν σε μαλώνω. Δε θέλω να συσπειρωθείς, ούτε να οχυρωθείς πίσω από άλλο ένα βουνό ιστοριών ταλαιπωρίας. Δε θέλω γιατί δε σου ταιριάζει και ακόμα δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις.
Περισσότερο από όλα δε θέλω γιατί ακόμα δεν έχεις καταλάβει ούτε κι εσύ ότι το κάνεις, γιατί πιστεύεις ότι απλά αυτή είναι η αλήθεια σου.
Είναι πολλές οι στιγμές που δεν ξέρω τι υπάρχει στο κεφάλι σου.
Πραγματικά ποτέ δεν πίστεψα ότι είσαι φυγόπονος και διατηρείς αυτή τη στάση. Ούτε τεμπέλης είσαι, για να πω ότι βαριέσαι να δουλέψεις όσα μπροστά σου βρέθηκαν. Οι επιλογές σου μονάχα αισθάνομαι να δέρνονται στα βράχια και να σκορπίζουν σε χιλιάδες πανέμορφες σταγόνες που διαρκούν μόνο λίγες στιγμούλες.
Τίποτα φτηνό σε όσα διαλέγεις. Πλαγιάζεις κάθε βράδυ με τις καλύτερες προϋποθέσεις και ευκαιρίες. Κάτι όμως θα πρέπει να γίνεται εκεί κοντά στο ξημέρωμα και σαν μια έκρηξη σκορπίζει όλη την ομορφιά όσων επέλεξες και ψάχνεις άλλο όνειρο. Φτιάχνεις στα γρήγορα ένα παραμύθι να καταλαγιάσει το μέσα σου και παίρνεις ξανά το ρόλο σου απ' την αρχή.
Ψάξε να βρεις καινούριες λέξεις.