...νύχτα είναι... μια ιδέα...

"Ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο κι αυτό που κάνω ποιος σου το 'πε αδυναμία...;"
Είναι αδυναμία Λίνα μου...
... κι ας λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο... κι ας βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία...
Δεν ξέρω τι ακριβώς να κατηγορήσω... και θα κατηγορήσω εμένα... που επέτρεψα στο λίγο να φωλιάσει μέσα μου και να με πανικοβάλει...
Τα ρολόγια φταίνε... που γουργουρίζουν ακατάπαυστα;
Μπορεί...
Μα ίσως να φταίει και η υπερβολή μου να είναι όλα τέλεια στο αγκιγμά μου... εκλαμβάνοντας σαν αδικία την αδυναμία μου να δεχτώ το μέτριο στο οποίο περιφέρομαι...
Βασανίζομαι ανώφελα... για πέντε ανάσες που μου λείπουν...
Κι ένα ερώτημα μου έρχεται στο νου... μέσα στον τόσο προγραμματισμό μου... πόσο καλά γνωρίζετε το σχεδιάγραμμα της καθημερινότητάς μου;
Τι ώρα ξυπνάω... τι ώρα δουλεύω... τι ώρα τρώω... τι ώρα ψωνίζω... τι αγοράζω... πόσες ώρες κοιμάμαι... με ποιους κάνω παρέα... πότε συναντώ ανθρώπους.... τι ρούχα προτιμώ... πως πίνω τον καφέ μου... τι μουσική αγαπώ... ποιες ταινίες με αγκίζουν... ποια βιβλία με κρατάνε...
Όλα τα ερωτηματικά... τι, που, πως, ποιος... μπορείτε μάλλον να τα απαντήσετε...
Μάλλον!
Το γιατί όμως; Σε πόσα θα τολμούσατε να δώσετε μία απάντηση;
Και αν πάλι έπρεπε να απαντήσω εγώ στα δικά σας ερωτήματα προγραμματισμού θα απαντούσα λάθος στο μεγαλύτερο μέρος... παρόλα αυτά κανά δυο γιατί μπορεί και να τα απαντούσα... από αυτό το κάτι που "σκάει" στο κεφάλι μου...
Πρέπει να επανατοποθετήσω την καθημερινότητά μου... και ίσως τη ζωή μου...
Ξεκίνησα με πρέπει ο ψυχαναγκαστικός... λες και η διαδικασία αλλαγής οφείλει να έχει χαρακτήρα φορτικό...
Δεν θέλω τέτοια επανατοποθέτηση...
Κι αν συνεχίσω θα αυτοαναιρούμαι ως το πρωί...
Υπαρξιακά μέσα στη νύχτα;
Δεν έχω και τον "αδερφό" μου εδώ να με ρωτήσει αν είναι σοβαρό... γιατί μόνο εκείνο μένει τελικά... κι ας είναι οι απαντήσεις μου αδέξιες...
Belle Reve... για το όνειρο που κι απόψε δεν είδα... για να το κάνω εικόνα με τα μάτια ανοιχτά...
Αααα και τα αποσιωπητικά μου απόψε... δεν έχουν σιωπές... γιατί διαδηλώνουν στους δρόμους... ούτε ποίηση έχουν για να γίνουν αποσιωπ(οι)ητικά όπως παλιά... απόψε είναι Απουσιοπητικά γιατί έχουν απουσίες...