... περίπτωση ανάσας...

Πόσο απλό;
Μία μικρή μόνο απόφαση...
Σαν την αναπνοή...
Οι πολύ δεν το σκέφτονται αλλά το εκτελούν σωστά με γενναία οφέλη... γιατί έτσι τους έμαθαν...
Όσοι, λίγοι, ξεχασμένοι στα δικά τους, μπερδευτηκαν και ξέχασαν την "απόφαση" της εισπνοής δεν περπατούν στο επίπεδο ετούτο... και να φανταστεί κανείς ότι σκέφτονταν κάτι ουσιαστικό, που δεν τους έμαθε κανένας, μήπως και πάνε ένα βήμα πιο πέρα...
Λες αυτό να ήταν το βήμα;
Αλλού ξεκίνησα να πάω... αλλά πάλι στο "διότι" κατέληξα... σαν από ενοχή που κατάφερα ότι και οι πολλοί που αναλαμβάνουν το ρόλο να "απολαμβάνουν"...
[Ευτυχία]: Περνά η ζωή από δίπλα σου και δεν την προσέχεις!
[Νίκος]: Ποιά; Αυτή που με χτύπησε;
... ... ...
[Νίκος]: Αααα... η ζωή με χτύπησε πάλι...; Στο κεφάλι...
[Ευτυχία]: Όχι... αυτή τη φορά ήταν η ευτυχία...