Αναπνοή... τέχνη κατά τ' άλλα απλή...

"Εεεεε... Υπάρχεις! Το θυμάσαι;"
Τικ τακ, τικ τακ... αν σταματήσεις για λίγο θα ακούσεις ότι η καρδιά σου χτυπάει ακόμα...
Σσσσς... μην τα καλύπτεις όλα με τα λόγια και τους λόγους σου...
Πάρε βαθιά εισπνοή... κράτα τον αέρα... βούτα στην αρχή σου... μέσα σου... μπορείς να κρατήσεις τα μάτια σου ανοιχτά... αλλά ποτέ, μα ποτέ, μην ξεχαστείς και προσπαθήσεις να εισπνεύσεις... μπορείς να αφήνεις τον αέρα να βγαίνει σιγά σιγά... χρησιμοποιημένος... και άχρηστος... γιατί δεν μπορείς να τον διαχειριστείς... όχι εδώ...
Ότι δεις θα πρέπει να το κρατήσεις στη σιωπή που συνάντησες εκεί κάτω... δεν αντέχει το μέσα σου τον έξω αέρα... όπως το έξω σου ασφυκτιά στου μέσα το ξένο περιβάλλον...
Ποτέ δεν θα συναντηθούν... ή δεν θα συμβαδίσουν τα δύο... ξέχωρα και αταίριαστα στο ίδιο σώμα...
Δυο τόποι αλλιώτικοι και ξένοι... με ίδια γεωγραφία και διαφορετικό πολιτισμό...
"Αααα... ναι... το θυμήθηκα... πάντα εσύ μου το θυμίζεις την κατάλληλη στιγμή... ακριβώς τότε που μου τελειώνει ο αέρας και κινδυνεύω να χαθώ..."

Στην Π.