... και τούτο εδώ το ΕΔΏ;

Αν ένας από τους δύο μας χαθεί... τι θ' απογίνει αυτός που μείνει πίσω;

Ξέρω ότι το μυαλό μας πρώτα θα πάει σε από καρδιάς συνδεδεμένους ανθρώπους διαβάζοντας το ερώτημα...

Ναι ισχύει και έτσι... αλλά θα εξετάσω το αλλιώς...

Γράφω... καταγράφω... υπογράφω... ΕΔΏ...

Μα, το ΕΔΏ ανήκει αλλού...

Χτίζεις το σπίτι σου σε ξένο οικόπεδο...

Η ευκολία του υπολογιστή με οδήγησε να γράφω με ψηφία...

Η ευκολία του Internet με έφερε να γράφω από παντού, ΕΔΏ...

Κι όταν το Internet χαθεί;

Κι όταν χαθώ εγώ;

Πώς θα βιώσει αυτός που μένει πίσω τη χηρεία;

Τι θα γίνει όλη η καταγεγραμμένη που ιστορία;

Όταν χαθεί το internet όλα θα μείνουν ιδέες στο κεφάλι μου που θα έρχονται άτακτα, αλλά κατασταλαγμένα, να στέκουν για λίγο στο φως, να τις γλεντήσει ο χρόνος μέχρι να τις ξεχάσει γιατί θα έχουν ξεθωριάσει πια...
Όταν χαθώ εγώ θ' αραχνιάσει μόνη τούτη εδώ η πολυκαιρισμένη πλέον αλήθεια...
Κάποια στιγμή όλα θα διαγραφούν με το πάτημα ενός κουμπιού από κάποιον... Delete...
Σαν τα αδικήματα που παραγράφονται με το πέρασμα του χρόνου... με τη συγχώρεση που δίνει η απουσία...
Όλα τα εδώ είναι ξένος τόπος... μόνο ένα εδώ είναι δικό μας... και κρύβεται εντός...