Οικογένεια είναι εκεί που σε οδηγεί η καρδιά σου…
Εκεί που επιλέγεις και είσαι με τη σειρά σου εκλεκτός…
Γιατί να προσκολλάσαι σε αυτό που σου δόθηκε αν αυτό τελικά ποτέ δεν μίλησε μέσα σου ή δεν σε έκανε να αισθανθείς ότι ανήκεις;…
Για τις ανθρώπινες σχέσεις μιλάω…
Την οικογένειά μας τη διαλέγουμε και μας διαλέγει…
Δεν πρέπει να είναι δύσκολα τα αισθήματα…
Οφείλουμε να αφήνουμε να μας οδηγήσουν… εκεί που δεν δυσκολευόμαστε να αγαπήσουμε… που δεν χρειάζεσαι ένα πρέπει για να πεις αγαπώ, συμπονώ, συμπαθώ… που δεν πιέζεσαι… που δεν χρειάζεται να βάλεις μία δεύτερη σκέψη για να νιώσεις «σπίτι»…
Γιατί λοιπόν να μας πιέζουν οι λέξεις;
Τα κοινωνικώς αποδεκτά και τα νομιμοποιημένα κατεστημένα;
Έτυχε η δική μου οικογένεια να μου πάει… να μου ταιριάζει… αλλά όλα μεταβάλλονται…
Άλλωστε οικογένεια δεν αλλάζεις όταν επιλέγεις να φύγεις απ' το σπίτι σου και να παντρευτείς;
Δεν σου κάνει πια η παλιά σου οικογένεια… γιατί απλά άλλαξαν οι ανάγκες και τα αισθήματά σου…
Γιατί να πρέπει να κρύβεσαι πίσω από το «σωστό»;
Επιλογή κάνεις…
Δεν μικραίνει αυτό που είχες, απλά εσύ άλλαξες και δεν σου αρκεί…
Επιλέγω οικογένειά μου όλους όσους θέλω να έχω γύρω μου καθημερινά…
Δεν παύω να αισθάνομαι για όσους δεν είναι στη μέρα μου… είναι δικοί μου… και τους κουβαλάω…
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
Δεσμοί οικογένειας...
