Τα ρούχα του Μικρού Πρίγκιπα

Μου έχουν λείψει τα πριγκιπικά μου
ρούχα... αυτά τα χαμογελαστά που
γυάλιζαν μες στην απλότητά τους...
Τα φόραγα πάντα τα ίδια και ταίριαζαν
σε κάθε στιγμή γιατί ήταν πάντα
καθαρά... και ότι κι αν έκανα δεν
λερώνονταν... ακόμα κι αν έπαιζα στα
χώματα...
Τα έχω ακόμα άραγε στις αποσκευές μου;
Ψάχνω να τα βρω!
Φοβάμαι ότι τα έχασα σε κάποιο ταξίδι.

Νεράιδα μου καλή, εσύ που μου φτιάχνεις
παραμύθια και με βάζεις μέσα όταν
στενεύει ο κόσμος βρες τα μου...
ξεσκόνισέ τα και βάλ´ τα στη γωνία του
κρεβατιού μου να τα φορέσω το πρωί.
Σήμερα αξημέρωτα σε είδα να ράβεις ένα
κουμπί και θα έπαιρνα όρκο ότι ήταν
αυτό που είχα χάσει από το πανωφόρι
μου... μήπως τα βρήκες τα ρουχαλάκια μου;