Μπερδεύτηκε το είναι μου σήμερα... και μοιάζει να «είναι και δεν είναι»...
Για αντιστάθμισμα θέλω ελαφρότητα στη μέρα μου...
Παρόλαυτα, αξημέρωτα, με τον καφέ μου διάβασα λίγο Κική Δημουλά ακούγοντας Zbignew Preisner... και προγραμματισμένο να το είχα δεν θα κατάφερνα τέτοια έντονη διαφοροποίηση από αυτό που επιτακτικά ζητά η ύπαρξή μου αυτή τη στιγμή...
Easiness & comfort... αυτά θέλω αλλά στα Ελληνικά... στην συμπαθητική μου καθημερινότητα.. για σήμερα... αύριο μπορεί να σου ζητήσω κάτι άλλο...
Πρίγκιπας δεν είμαι; Ότι θέλω βάζω στο παραμύθι μου!