The Gjirokaster experience...

Λες και ο χρόνος έχει διαφορετική ροή εδώ...
Δεκατρείς ημέρες στο Αργυρόκαστρο μετράω σήμερα και νομίζω ότι έχει περάσει μήνας τουλάχιστον...
Χρόνος που κυλά στο ρελαντί... με ανθρώπους μίας ταχύτητας... και όλα σαν είκοσι χρόνια πίσω...
Οι πρώτες δύσκολες μέρες αποκλεισμού πέρασαν... τώρα μετράω τις μέρες για την επιστροφή... όχι ότι πέρασα άσχημα... γιατί ευτυχώς η παρέα ήταν καλή και είχε τις καλές της στιγμές... αλλά μου λείπουν οι άνθρωποί μου, η ζωή μου, η επικοινωνία με το μέσα μου και το σπιτάκι μου...
Όλα αυτά μέχρι να ξαναγυρίσω εδώ... αν το σχέδιο πιάσει... και οι κόποι καρπίσουν... θα ζήσω επανάληψη άλλες τρείς τουλάχιστον φορές...
Δεν θα γκρινιάξω για τίποτα... θα το ζήσω... και πάλι... αρκεί να υπάρχει λόγος...