The headache blues

I don't know what... I don't know why...
I only hope... It was a lie....
and I'm singing... oh yeah I'm singing...
I'm singing... the headache blues.

Γύρισα σπίτι με την ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάνε λίγο καλύτερα και θα βρω το χρόνο να αναδιοργανωθώ και να προλάβω να ετοιμαστώ για κάποιες μέρες ειλικρινούς ξεγνοιασιάς...
Ούτε αόριστης... ούτε οριοθετημένης... και σαφώς όχι ξέφρενης... απλά ειλικρινούς.

Υπήρχε κάτι, εδώ και μέρες, που δεν μπορούσα να προσδιορίσω, κάτι σαν προαίσθημα, που μου χαλούσε τη διάθεση.
Δεν ήξερα και ακόμα δεν ξέρω τι είναι... προσδιόρισα από που έρχεται και πρέπει να μην του επιτρέψω να με επηρεάζει...

Όλη τη μέρα πονοκέφαλος... χτες... από προχτές το μεσημέρι...
Λοιπόν Depon! Δεν ξέρω κάτι άλλο...
Το επόμενο βήμα είναι η αβασκανίες... "κοιμήθηκες με μάτι" και τέτοια... αλλά αυτά είναι δύσκολα σπορ για να μπλέξεις...

Σήμερα ξύπνησα καλύτερα... πρέπει να προλάβω...