What a tiring break?

Τέσσερις παρενθέσεις στην καθημερινότητά μου... στο "αμετάβλητο"... μα, εντέλει στη ζωή μου...
Διαλείμματα τα είπαν κάποιοι... αλλαγή κάποιοι άλλοι... εγώ τα βάφτισα εμπειρίες για να ακούγονται εποικοδομητικά... υποφερτά...
Μπορεί όμως ένα διάλειμμα να είναι τόσο κουραστικό;
Τέσσερα ίσως;
Η ποσότητα ή η ίδια η φύση των διαλειμμάτων ήταν που με εξάντλησε;
Γιατί δεν με κούρασαν απλά αλλά με άδειασαν, από όσα είχα... μου πήραν τόσα πολλά μέχρι εξαντλήσεως...
Δεν θα είμαι μίζερος... ούτε μονόπλευρος...
Μου έδωσαν κιόλας... πολλά μάλιστα... αλλά δεν ξέρω αν τελικά αυτά που έλαβα τα επιθυμούσα... το μέσα μου δηλαδή... γιατί το έξω, προσαρμοστικό γαρ, συμβιβάζεται, συνηθίζει και μπερδεύεται... τελικά πιστεύει ότι είναι το επιθυμητό... για να αρχίσει να βασανίζεται όταν τα κουβεντιάζει με το μέσα...
Το μέσα μου αποζητά τη θάλασσα... τη γαλήνη... και το παιδί που μάθαινε τον κόσμο μέσα απ' τα μικρά...
Θα επιστρέψω σε αυτά... έστω και σαν μνήμες...