...σήμερα δεν είμαι μόνος... πρακτικά τουλάχιστον...
Τρεις... γιατί έτσι ξεμένουμε... άλλος πρωτάρης... άλλος σχεδόν ιθαγενής...
Χθες, κοριτσάκι με τα φωτογραφικά μάτια, έγραφα και ζήλεψα ένα μήλο... το ακούμπησα στο μαξιλάρι... σαν μία αψυχολόγητη κίνηση στοργής... κοίταξα το αυτοκολλητάκι πάνω στο μήλο... amelie... και ήρθες στο μυαλό μου... κι εκείνη η όμορφη ζεστή νύχτα που φτιάχναμε υλικό αγάπης...
Τόσα θέματα Amelie στη ζωή μου και ήρθε η στιγμή να φέρω κοντά μου την κοινή μας στιγμούλα...
Πάλι τρεις ήμασταν... σαν τώρα...
Με κούρασε το ταξίδι... η επανάληψη... και ο λόγος... που δεν έχει αιτία...
Μέχρι την Παρασκευή... μετά νέες σκέψεις...