Ανάμεσα στις μέρες... τους μήνες... και πάντα σε μεταβατική περίοδο... σε προσαρμογή... πλησιάζουν Χριστούγεννα κι ακόμα περιμένω την Άνοιξη...
Όλα τα θέλω του αταίριαστου συμβιβάστηκαν και λουφάζαν σαν μαλωμένα παιδιά σε μια γωνιά...
Και βρίσκω αναιμικά και αναίμακτα παραμυθάκια να ξεχνιέμαι...
Και ζω απλές επαναλήψεις...
Εεε ναι βαριέμαι και πλήττω... με λίγα λόγια...