Πρώτο ντριν...
- Παρακαλώ... - Εεεε... καλημέρα!
- Εεεε... καλημέρα λοιπόν!
- Με κατάλαβες;
- Είναι δυνατόν να μην καταλάβω το Βουρβουλίνι μου;
- Τι κάνεις;
- Βόλτα στη Γλασκώβη... Πες μου ποιος άλλος θα σου έδινε αυτή την απάντηση και θα το εννοούσε κιόλας...;
...
- Έλεγα να κάνουμε κάτι σήμερα...
Δεύτερο ντριν...
- Τελικά δεν θα πάμε εκεί... μήπως θέατρο... σινεμά...;
- Μήπως να δούμε ταινία και να παραγγείλουμε;
Κανονικό Εμείς κι Εμείς... δηλαδή Εγώ κι Εσύ και Εσύ κι Εσύ... όπως τότε που ξεκίνησε...
Γιατί οι Τετάρτες που γίναν Πέμπτες συρρικνώθηκαν.. οι Πέμπτες αραίωσαν... και άρχισε να κάνει κρύο... και άρχισα να τρομάζω λιγάκι τις στιγμές που προλάβαινα να το συνειδητοποιήσω...
Ναι... δεν ήταν όπως παλιά...
Ήταν καλύτερα από ποτέ...
Γιατί είχε αγκαλιές... είχε ζεστασιά... είχε συναίσθημα... είχε γέλιο... είχε χαλαρότητα.. ήταν σαν τα πιο γλυκά Χριστούγεννα...
Το κουβερτάκι που ζεσταίνει την ψυχή, το γατάκι που κουρνιάζει στη γωνιά, η πραγματική ιστορία δράσης, τα 79...
Ο χρόνος επί τρία σταματημένος στο χωλ...
Μήπως να ξεκινήσουμε να κάνουμε Χριστούγεννα από εδώ και πέρα;
