... προσοχή στο κομβίον...

Πολύ σοβαρά παίρνουμε το ρόλο μας... και ξεχνάμε ότι τελικά είναι απλά ένας ρόλος... και όχι αυτό που πραγματικά είμαστε...
Αν με ρωτήσεις τώρα αν αυτός ο ρόλος έχει εισχορήσει στο είναι μου η απάντηση είναι ναι... ένα μεγάλο ΝΑΙ σαν κουμπί συναγερμού έκτακτης ανάγκης που έχει κολλήσει πατημένο και από αμέλεια που τα καταφέρνω κι έτσι δεν έχω μεριμνήσει να το διορθώσω...
Σήμερα έτυχε και το παρατήρησα και ίσως αύριο να το έχω ξεχάσει πάλι...
Βέβαια ίσως και να μη χρειάζεται ειδικό για να το ξεμπλοκάρει και να θέλει απλά ένα ταρακούνημα... αλλά δεν το δοκίμασα ούτε αυτό για να είμαι ειλικρινής...
Είναι και αυτό το κατακόκκινο απαγορευτικό του χρώμα που με κρατάει μακριά... που όμως το συνήθισα στην όψη...