...το ρολόι της κουζίνας...

Αποσυντονισμένο το σώμα μου και αγύμναστο το ρολόι στον τοίχο της κουζίνας· που γουργουρίζει στην κοιλίτσα της μονάχο του όλη μέρα...
Τη νύχτα υψώνει φωνή να το προσέξω... τίποτα... με "κρέμασε" τελικά σήμερα το πρωί... το πρόδοσαν τελικά οι δικοί του αλλά μήνυμα ελήφθη...
Ούτως ή άλλως ο χρόνος κουρδισμένος είναι... εγώ είμαι αυτός που χάνει χτύπους κάθε μέρα που περνάει...