Έτσι ξαφνικά... με το που βγήκα το πρωί στο δρόμο... εγκαταστάθηκε μια απόσταση μέσα μου...
Απόσταση από τα βαριά της καθημερινότητας...
Λες και τα έβγαλα από μέσα μου... τα κρατώ στα χέρια μου ... χωρίς να ξέρω τι να τα κάνω...
Τόσο βάρος είχαν πάντα ή το βλέπω αλλιώς έτσι που ζυγίζονται τώρα;
Αν τα αφήσω να πέσουν τι θα γίνει;
... είναι όμως που δε συνηθίζω εύκολα της αλλαγές...
Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010
... πρωινή απόσταση...
