Είναι φορές που νομίζω ότι υποφέρω μέσα στο καθημερινό ένδυμα του συνηθισμένου... ή καλύτερα του ταιριαστού...
Κι αν μια μέρα δεν ταιριάζω τι θα γίνει;
Κι αν ποτέ έρθει εκείνη η μέρα που πάψω να ταιριάζω δια παντός;
Τελικά που είναι το όριο του συνηθισμένου;
Είναι καλό να ταιριάζεις ή να το απορρίπτεις;
Πάντως το λαδί παλτό μια χαρά το ταίριαξα με τα καφέ μποτάκια και το πλεκτό κασκόλ...
Μου αρέσει να ταιριάζω όμως και μέσα απ' την απόλυτη αντίθεση!