Μία μικρή τρυφερή περιπέτεια να γεμίσει την καρδούλα μου για λίγο θέλω...
Είδα φευγαλέα στην επιστροφή μου χθες βράδυ το φεγγάρι και ζήλεψα... που δεν ακούω Σ' αγαπώ (καθαρό και με νόημα), δεν λαμβάνω τρυφερότητα (που να μην είναι αποτέλεσμα συνήθειας), δεν υπάρχει παραμύθι (γιατί τελείωσε η πλοκή και υπάρχουν μόνο επαναλήψεις)...
Και... βαριέμαι... πλήττω... και κουράζομαι...
Λίγο φως παραπάνω... λίγο χαρά...
Περιπάτους, συναντήσεις, στιγμές... πράγματα... ζωή!
Να χτυπήσει για λίγο η καρδιά μου δυνατά... ν' αρχίσω ν' αναπνέω γρήγορα...