... Δευτέρα σαν τέλος...

Πάμε πίσω στην αρχή!
Να πιάσουμε χώματα... να υπάρχει ορίζοντας... να βρούμε μια ουσία...
Πέρασα κι εγώ την μικρή κατάθλιψη του Σαββατοκύριακου...
Μόνο μία ταινία με παρέα στον καναπέ καταστάλαξε μέσα μου ειρηνικά...
Γιατί δεν πήρες ταξίδι κάτι από μένα;
Έφυγες πριν ξημερώσει και άφησες σε μένα να καθαρίσω τα αποκαΐδια για να 'χω να θυμάμαι στους δρόμους...
Κάτι μέσα μου μοιάζει σαν τέλος... μυρίζει βάλτος...