Συλλέγοντας στιγμές...

Σήμερα αγόρασα ένα καινούργιο φωτογραφικό Άλμπουμ τύπου πολυτελείας... με καλό χαρτί μέσα και διαχωριστικά από ρυζόχαρτο...
Είναι για 500 φωτογραφίες και έχει ένα χοντρό γκριζομαύρο εξωτερικό κάλυμμα.
Είναι αλήθεια ότι τη στιγμή που το αγόραζα δεν ήξερα τι θα το κάνω· αφού εδώ και κάποια χρόνια οι φωτογραφίες που βγάζω είναι ψηφιακές και ούτε τις τυπώνω, ούτε σε άλμπουμ τις βάζω... μολαταύτα το αγόρασα γιατί ήταν σε προσφορά και το λυπήθηκα έτσι μοναχό του στο ράφι...
Μέσα στη βροχή που το κουβάλαγα στο σπίτι σκεφτόμουν ότι έκανα ακόμα μία άχρηστη αγορά.
Τότε σκέφτηκα να βρω έναν τρόπο να το αξιοποιήσω ως κάτι μοναδικό. Να του προσδώσω αξία, έστω κι αν είναι μόνο για μένα.
Θα το γεμίσω με όμορφες στιγμές!
Όχι από το παρελθόν αλλά ολοκαίνουργες... με αγαπημένα πρόσωπα και μόνο... κανένας άλλος δεν θα έχει θέση εκεί μέσα.
Έχω πολύ δουλειά λοιπόν... πρέπει να το γεμίσω!
Ευτυχώς έχω αρκετά αγαπημένα πρόσωπα... οι στιγμές μαζί τους υπολείπονται...