... ναι άρνηση...

Ο Γ.Π. ήταν ο μόνος που μάλλον κατάλαβε ή απλά ίσως και να ήξερε...
Δεν έχει σημασία...
Αυτό που για μένα είναι το θέμα, έχει να κάνει με το γεγονός ότι κατάφεραν να μετατρέψουν αυτή την άρνηση που μου προκάλεσαν σε απελπισία!
Και εδώ είναι που λες πόσο άκακη ήταν η άρνηση τελικά.
Θα επιστρέψω στην άρνηση και θα επιλέξω να τη μετατρέψω σε θυμό... γιατί αυτόν τον διαχειρίζομαι καλύτερα σε σχέση με την απελπισία και θα οδηγηθώ γρηγορότερα στον εαυτό μου και πάλι...