... ευλογημένος...

Είμαι ευλογημένος!
Μου έχουν δοθεί τα πιο όμορφα πλάσματα στη ζωή να αγαπώ και να με αγαπούν...
Δεν υπερβάλλω... δεν είναι μιά απλή συμπάθεια ή έννοια... είναι αγάπη... και είναι ευλογία που μου προσφέρεται!

Περνάω μικρές ηλίθιες δυσκολίες των τελευταίο καιρό στην εργασία μου και πριν ακόμα στείλω τα «σήματά» μου έχω λάβει την ομορφιά από την «οικογένεια»... τους όμορφούς μου ανθρώπους...
Η εκτεταμένη «Οικουμενική μου οικογένεια», όπως λέω, έδωσε το παρόν στις δύσκολες ώρες των τελευταίων ημερών με σήματα από τους λατρεμένους: Y.Y. (guru), Ευ(τυ)χούλης, Ε.Κ. (UV), Π.Κ. (playmobil), ΚΖ/ΖΚ (bro), Ζ.Ρ. & D.K. (όπως Θέλμα & Λουίζ), Μ.Α. (Βίρνα), T-mour, Ε.Μ. (θρανιάκι από τότε), Γ.Γ. (T.S.O), Γ.Α. (χωρίς λόγο) και ο «Τα Πάντα Πληρών» (εκ του πληρώνει... καθώς αυτός την πληρώνει αφού ακούει πάντα την γκρίνια μου) Κ.Δ.
Μάλλον έπρεπε να βάλω επιπλέον ένθετο για την ενότητα «special thanks» όπως στα cd...

Παρατηρώ τώρα με το πιο πάνω ότι με όλους έχουμε το δικό μας κώδικα... γιατί αφιερώνουμε αλήθειες μεταξύ μας και καταθέτουμε συναισθήματα...

Και είναι ακόμα περισσότεροι... που απλά δεν ήταν στο σενάριο σε αυτό το επεισόδιο...
Δεν είναι όλοι στην ίδια βαθμίδα, σωστά θα σκέφτηκε κανείς...
Στις εκτεταμένες οικογένειες οι δεσμοί ποικίλλουν... πρώτου, δεύτερου βαθμού... έτσι κι εδώ... αλλά τι νόημα έχει όταν μιλάμε για συναίσθημα;

Δεν είναι ευλογία; Πείτε μου...
Ευχαριστώ ζωή!