Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Θα κοιμώμαστε μαζί(;)... τώρα σταματάω να πουλάω...

Κανένα επίσημο συναίσθημα για να δηλωθεί σήμερα το πρωί...
Θα περιμένω μόνο να έρθει η ώρα να φύγω γιατί είναι αλήθεια ότι έχω κουραστεί πολύ, μέσα και έξω...
Θα σταματήσω για λίγο να πουλάω...
Θα κάνω μερικές επιλεκτικές αγορές και θα συντηρώ το μέσα μου μέχρι να ξανά 'ρθει Άνοιξη...
Τότε θα στήσουμε τους πάγκους, θα γράψουμε ταμπέλες, θα γυαλίσουμε την πραμάτια και θα τη στολίσουμε για να κάνει εντύπωση...
Προς το παρόν ναρκωμένοι στο χειμώνα μας... τη μακαριότητα της λήθης προσδοκώντας... για όσα έγιναν και για τ' άλλα που δεν έρχονται...
Θα έλεγα ότι θέλω ηρεμία για σήμερα... αλλά τα θέλω μας είναι αιτία δυστυχίας Άρχοντα οπότε δεν θα πώ τίποτα για να μη με καταδιώκει μετά και με βασανίζει...
Σαν να κοιμώμαστε λοιπόν... τόσο απλά... αλλά με ένα μαζί να το συντάσω θα ήθελα παρακαλώ...
Δεν προσκαλώ, δεν κάνω σήματα... είμαι καλά... αλλά αυτό το μαζί δεν είναι πανέμορφο;