Το μήνυμα, δώρο, του άρχοντα...

Λαμβάνω «το μήνυμα» σε μικρές δόσεις για να αντέχει το είναι μου την αλήθεια που μου πετά κατάμουτρα...
Την αλήθεια σαν υπενθύμιση του λάθους που επιλέγουμε καθημερινά με κάθε απλή φαινομενικά επιλογή μας...
Μήνυμα ελήφθη άρχοντα... αλλά το χάνω πάλι· γιατί σαν παιδί μπερδεμένο κι εγώ δεν θυμάμαι αν μου έδειξαν από που ξεκινήσαμε...
Αρκούμαι στο κρυφτό και το κυνιγητό με την αλήθεια... στο παιχνίδι με το μήνυμα...
Δεν μπορείς να κατηγορήσεις το παιδί γιατί παίζει... είναι απλά στη φύση του... θλίβεσε μόνο για όσα δεν του φανερώθηκαν...