Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

... ακορντεόν...

Γίνεται σήμερα να με ακολουθεί ένα χαρούμενο, παιχνιδιάρικο, παιδικό, τρελό ακορντεόν;
Ξέρω ότι ακούγεται και λίγο μελαγχολικός ο ήχος του αλλά έχω ακόμα λίγα σοκολατάκια στο γραφείο...
Θα κρατήσω από το πλάνο που δε βγήκε το επόμενο πρωί...
Όταν καταφέρεις και είσαι πάλι όρθιος το πρωινό που θα ξημερώσει... όλα είναι καλά!
Θα σκεπάσεις τρυφερά τον ανθρωπό σου... θα πλυθείς... και μην ξεχάσεις να κάνεις το σταυρό σου... όλες τις προηγούμενες μέρες είχες να στρώσεις και το κρεβάτι σου...
Ξέρω να γιορτάζω και με τον ήχο του ακορντεόν... το έμαθα...