Σίγουρα όσα γράφονται εδώ, δεν γράφονται με τη φιλοδοξία να γίνουν αντιληπτά από τους πολλούς... αλλά παρατηρώ τελευταία ότι δυσκολεύονται ακόμα και οι δικοί μου άνθρωποι να καταλάβουν τον «κώδικα» του εγκεφάλου μου...
Δεν ξέρω αν εγώ δυσκόλεψα τον λόγο μου ή αν οι άλλοι δεν τα διαβάζουν πλέον με την προσοχή που το έκαναν παλιότερα... είναι αλήθεια πάντως ότι αρκετές φορές μου λείπει η γραφή του παλιού μου εαυτού... που ήταν πιο ατμοσφαιρικός, πιο γλαφυρός και πιο κοντά στο προφανές... χωρίς όμως να αναλώνεται στο εύκολο...
Το υποκείμενο ή το αντικείμενο υπέστει μεταβολή;
Παρότι το θέμα δεν άλλαξε... ούτε και το ανάθεμα... κάτι βγαίνει διαφορετικό...
Το δώρο είναι ίδιο... μόνο το περιτύλιγμα άλλαξα λίγο... σταμάτησα να χρησιμοποιώ φανταχτερά χαρτιά και κορδέλες... μόνο στο τραχύ οικολογικό χαρτί αρκούμαι πλέον...
Θα ψάξω στα ντουλαπάκια μου να δω αν έχει απομείνει τίποτα ώστε να δοκιμάσω αν θυμάμαι ακόμα την παλιά τέχνη του συνδυασμού...