Αγαπημένε μου φίλε Pierre,
Είναι γεγονός ότι έχουμε απομακρυνθεί τελευταία... πριν προλάβεις να με κατηγορήσεις και σου δικαιολογηθώ θα παραδεχτώ ότι πράγματι η σχέση μας έχει ατονίσει...
Από τότε που «τακτοποιήθηκες» και απέκτησες μια κάποια ευκολία γενικότερα, δεν ξέρω γιατί αλλά έχασα τον ενθουσιασμό που είχα για σένα... δεν έχασα το ενδιαφέρον... μόνο τον ενθουσιασμό του να σε ψάχνω...
Ίσως το γεγονός του ότι δεν χρειάζεται πλέον να προσπαθώ για σένα... ή το ότι δεν με εκπλήσεις ιδιαίτερα κάνει τη στάση μου πιο ουδέτερη και απόμακρη...
Διαβάζοντας αυτά που γράφω παρατηρώ ότι θα μπορούσαν εύκολα να «παρεξηγηθούν» και να διαβαστούν σαν απολογία έρωτα.
Αυτό δεν είναι όμως και ο έρωτας;
Ένα υπερεκτιμημένο κράμα... με μεγάλη αποδοχή και εθιστική σύσταση... όταν το έχεις απολαμβάνεις μια ψευδή αλλά μαγική αίσθηση ευτυχίας...
Επιφυλάσσομαι φίλε... και δεν ξεχνώ εύκολα...
Συμπάθαμε για την ωμή ειλικρίνειά μου.
Με αληθινή αγάπη,
Blueberry
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
Γράμμα στον Pierre
Labels:
LeTTer