Καθάρισα το μπαλκόνι... για να έρθει η Άνοιξη...

Κυριακή στα φυλάει η ζωή τα μυστήρια... για να σου ισοφαρίσει όσα υπεροπτικά νόμιζες ότι μπορείς και αναγνωρίζεις μόνο με το ένστικτο...
Περισσότερο δεν θα σταθώ στο γεγονός του ότι είναι Κυριακή γιατί θα αρχίσω πάλι να μιλάω για τη σχέση μου μαζί τους...
Όλο το Σαββατοκύριακο ήταν γεμάτο... και θα αναφερθώ ίσως στα θέματά του προσεχώς... καθώς είπαμε "δεν προλαβαίνω"...
Κι ενώ το Σάββατο είχε μια άλλη ουσία... η Κυριακή μάλλον θα είχε συνουσία...
Όχι μην μπερδευτείτε... δεν συμμετείχα στο έργο... τον απόηχο έπιασα καθαρίζοντας το μπαλκόνι...
Είναι αλήθεια ότι είχα καιρό να καθαρίσω τα φύλλα και τα χώματα από τις λίγες πλέον γλάστρες μου στο μπαλκόνι....
Χαιρετίστηκα με τη γειτόνισσα που άπλωνε τα ρούχα... και κάτι μου έλεγε για το πόσον καιρό είναι πεσμένες έτσι οι γλάστρες μου... μάλλον μου κρατάει αυτή ημερολόγιο γιατί εδώ και πολύ καιρό πράγματι είχα ξεχάσει ότι διαθέτει και μπαλκόνι το σπίτι...
"...άστο μη μετράς... από τότε που έχω να βγω έξω είναι έτσι..." της απάντησα με καλή διάθεση και γελάσαμε...
Έπιασα τη σκούπα και άρχισα να ξετρυπώνω το χώμα από τις γωνίες και να σαρώνω τα φύλλα σε έναν μεγάλο σωρό στη μέση του μπαλκονιού...
Συχνά συναντούσα εδώ κι εκεί τσόφλια από καρύδια... τα ξεχώριζα από τον διαφορετικό ήχο που έκαναν όπως τα έσερνε η σκούπα...
Είναι μάλλον από αυτά που σπάει ο γέρος του πάνω ορόφου στο μπαλκόνι του κάθε Κυριακή πρωί και με ξυπνάει... αλλά του δίνω ελαφρυντικό ότι το κάνει για τα εγγόνια του... χωρίς να ξέρω...
Η αλήθεια είναι ότι πολύ συχνά αντιμετωπίζω προβλήματα με το ηλικιωμένο ζευγάρι στο πάνω διαμέρισμα... αλλά πάντα έλεγα... "έλα μωρέ... γεροντάκια είναι...!"
Δεν νομίζω να το λέω πια...
Δίπλα στη γλάστρα με τη βιγκούλα που αργοπεθαίνει βρήκα ένα κουτάκι άδειο τσαλακωμένο... "...χμμμ πάλι οι παππούδες, γαμώτο..." σκέφτηκα... συνέχεια πετάνε τα κουτιά και τα blister από τα φάρμακα τους στον κήπο... κάποια τα παίρνει ο αέρας και τα συγκρατεί ανάμεσα από τις γλάστρες μου...
"Να είναι Salospir, για την καρδιά;"... "... τα άλλα για τη χοληστερίνη...;"
"Δεν μπορεί να βλέπω καλά...! Λέει Viagra ή εγώ τρελάθηκα;"
Αυτός ο συγκεκριμένος γέρος παίρνει τα χάπια για τη στύση;
Κι εγώ του συγχωρώ και τα σκουπίδια και τα νερά και τη φασαρία... γιατί "είναι γεράκος";
Αισθάνθηκα πολύ ηλίθιος....!
Ξέρω δεν μου φταίει... και ίσως να τον ενοχοποιώ άδικα... αλλά αν είναι αλήθεια τότε εγώ είμαι πολύ πουριτανός και μάλλον βλάκας που πίστευα ότι ζω στην περιοχή των συνταξιούχων που η έννοια sex είναι θέμα taboo...
Από αύριο τοίχο τοίχο... και αν τον πετύχω... θα του πω για τα σκουπίδια... όχι συγκεκριμένα για τα κουτάκια...
Δεν θα μπορέσω ποτέ ξανά να δω αυτόν τον γέρο με τα ίδια μάτια... ούτε τη γριά του!
Στην περιοχή των συνταξιούχων... νομίζω ότι τελικά εγώ είμαι ο πιο εγκρατής... και η άνοιξη με συναντά στο μπαλκόνι μέσα από την τεχνητή αποτελεσματικότητα των outsider... να καθαρίζω μαραμένα φύλ(λ)α...