... ξεπούλημα...

Είναι φορές που ότι κι αν πεις αισθάνομαι ότι το λες για μένα...
Ακόμα κι όταν δεν αναφέρεσε στο πρόσωπό μου... με αφορά...
Να είναι από αυτή τη διαβολεμένη ταύτιση του υποσυνειδήτου μας;
Δεν ξέρω... το μόνο που μπορώ να σου επιβεβαιώσω είναι ότι "Ναι, ξεπουλώ..."
Ξεπουλώ το γεγονός που προκάλεσε το συναίσθημα, για να μπορώ να το διατηρήσω ατόφιο... απαλαγμένο από τη μιζέρια του πεζού...
Είναι φορές που ανησυχώ έτσι που παίζω μαζί του... δε στο κρύβω...
Τρομάζω μη σπάσω κανένα συναίσθημα και κοπώ... γιατί πολλά από αυτά εκτός από εύθραυστα είναι και επικίνδυνα...
Αν καρφωθούν στην ψυχή σου, εισχωρούν στο είναι σου...
Σκεφτόμουν το ξεπούλημα που μου επεσήμανες... χωρίς να μου το απευθύνεις... καθώς περπατούσα στα όνειρά σου... κι ενώ λαχάνιασα να με βρει το πρωί... ήρθες να μου πεις "το είδα εγώ το όνειρο..."
Και πάντα τα όνειρα βγαίνουν από την ανάποδη... γιατί προβάλλονται σε καθρέφτη...
Καλά το είδες λοιπόν... ανάποδα τα βλέπω κι εγώ όλα να μου 'ρχονται...
Θα προσπαθήσω μόνο να το δω θετικά... να μην πάει χαμένος ο χρόνος... φτάνει που πήγε τ' όνειρο...

Όλα τα αφύσικα παραφύση μεταφυσικά παρουσία σου θα πρέπει να τα ζω;
... Τουλάχιστον έχω καλή παρέα...

Το ξεπούλησα κι αυτό... ησύχασα!