Χάσαμε την προσμονή...

Κουβαλάω δύο τηλέφωνα... το iPod μου... και συχνά πυκνά ένα μικρό φορητό υπολογιστή...
Έχω τέσσερις λογαριασμούς e-mail... προφίλ σε όλα τα γνωστά social media... και παρόλα αυτά ή μάλλον μέσα σε όλα αυτά, χάνω τους ανθρώπους μου...
Καθημερινά έχω αρκετά νέα-μη αναγνωσμένα μηνύματα...
Δεν με ενδιαφέρουν κάθε φορά περισσότερα από δύο... ή και κανένα...
Τόσοι τρόποι να επικοινωνούμε επί της ουσίας και αρνούμαστε... μένουνε να προωθούμε διαφημιστικά και αγελάδες...
Δεν κατακρίνω τίποτα... άλλωστε πέρασα κι εγώ τη φάση της αγελάδας... αλλά σκέφτομαι πόσο όμορφα θα ήταν να άνοιγα αυτά τα μηνύματα και να είχαν λίγη από την ψυχή του αποστολέα...
Τώρα πια δεν περιμένω... και αυτό με ενοχλεί περισσότερο...
Δεν θα γυρίσω στην εποχή του επιστολόχαρτου και του ταχυδρόμου... αλλά είχες την προσμονή να λαμβάνεις ψυχή...