Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Viagra

Στην αρχή είπα απλά "παππού τα θέλει ο πισινός σου..." και σε έβαλα αμέσως στη μαύρη λίστα...
Μετά ήρθαν τα σχόλια των αγαπημένων μου... τα περισσότερα στην πλάκα... αλλά όχι όλων...
Το αγαπημένο μου Β., που δεν είναι απλά ένα γράμμα αλλά ολόκληρη μυθολογία στο κεφάλι μου, έκανε ένα από τα αιφνίδια περάσματά του και μου γύρισε ανάποδα το τιμόνι...
Μικρά, σύντομα τα λόγια... μεγάλα και αληθινά τα γεγονότα...
"Σκέψου όμως και τα γεροντάκια τη χαρά που πήραν..."
Ο ΜΤΒ όταν πήρε το χάπι πήρε τηλέφωνο τον γιο του να του πει ότι το πουλί του σηκώθηκε...
Και τώρα εσείς μπορείτε να γελάσετε... αλλά κάντε μία ακόμα σκέψη. (Με μία τέλεια τελεία... χωρίς αποσιωπητικά).
Πάμε τώρα να δούμε τα πράγματα αλλιώς...
Ποιόν πήρε τηλέφωνο; Το γιο του.
Ήταν εύκολο γι' αυτόν; Όχι.
Γιατί τον κάλεσε; Γιατί είδε διαφορετική την αλήθεια του σήμερα.
Τι τον έκανε να καλέσει; Η χαρά του.
Ποιο το δίδαγμα; Η αλήθεια του εδώ και καιρό δεν ήταν αυτή που είχε συνηθίσει ως φύση του.
Δεν θα σας πω ότι κάτι έγινε... γιατί μάλλον δεν έγινε... κι αν έγινε, καλώς καμωμένο...
Θα σας πω ότι αυτός ο άνθρωπος αναγνώρισε για λίγο τον εαυτό του όπως τον ήξερε από την εποχή της σπατάλης του δεδομένου...
Πρώτος κακός κριτής εγώ... δεν θα βγάλω την ουρίτσα μου απέξω...
Λυπάμαι για την πρώτη μου αντίδραση... γιατί με τα δεδομένα μου πορεύομαι... και αυτά γλιστρούν στην επιφάνεια... αλλά δεν μετανιώνω κιόλας... γιατί σε αυτό το λάθος βρήκα το φάρο να μου δείξει το βράχο...
Ο παππούς του πάνω ορόφου, θα παραμείνει μέσα μου εκείνος που σπάει καρύδια τις Κυριακές για τα εγγόνια του... μόνο που πλέον θα ξέρω ότι παλεύει και για να μην ξεχάσει τη φύση του....