Τελικά βγήκα για καφέ και πράγματι ήμουν χωρίς σήμα... τόσο που όταν έψαξα τους φίλους μου μέσα στο πλήθος... με ενημέρωσαν εκ των υστέρων... τους κοίταξα τρεις φορές και δεν τους είδα... κι έτσι τους πήρα τηλέφωνο...
Απαλό γιατί με αυτούς δεν χρειάζεται να προσπαθώ... ακόμα και χωρίς σήμα με δέχονται και συμπορεύονται...
Τριώθηκα το χρησιμοποιώ μέσα μου όταν βγαίνουμε αυτή η γνωστή τριάδα εδώ και αρκετά χρόνια και είναι πάντα το ίδιο γνώριμα ασφαλής η έξοδός μας...
ΝιΚάπαΠι... ή "Νίκα παπί"... αλλά αυτό είναι μεγάλο παραμύθι του εντός μου...
Στην επιστροφή αισθανόμουν ότι ήθελα να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο τζάμι μιας λιακάδας και να με ταξιδεύουν τα τοπία που τρέχουν δίπλα μου ξυστά...
