25η Μαρτίου

Θα κρατήσω...
...τον ήλιο... γιατί μου είχε λείψει το να με λούζει ώρα πολύ...
...τη γιορτή... μόνο γιατί μου θύμισε κάτι που είχα ξεχάσει... ότι απλά υπάρχει για τους πολλούς που και που...
...τις συναντήσεις... αυτές τις αδιάφορες και τυχαίες που σου φανερώνουν τ' αποτελέσματα του χρόνου... που ίσως τα βλέπεις μόνο εσύ... ή τουλάχιστον τα μετράς αλλιώτικα...
...τη θάλασσα... γιατί δεν πιάνεται... και πάντα απλώνει μέσα μου μέχρι τον ορίζοντα...
...τους ήχους... που ευτυχώς τελικά δεν κατάφερα να φυλακίσω και θα μείνουν για πάντα αδάμαστοι... και μακρινά αγαπημένα μυστήρια...
...την παράδοση... γιατί την κάνει νόστιμα η μαμά... πάντα όσο πρέπει... κι ας μην την ακολούθησα ποτέ πιστά όπως οι άλλοι...
...την οικογένεια... γιατί με κάνει να είμαι ακόμα ο γιός... κι ας είναι δύσκολο κάποιες φορές όταν έχεις δυστυχώς μεγαλώσει...
...τη βόλτα... γιατί μου ξύπνησε κυτταρικές μνήμες... σχεδόν ενστικτόδικες... πρωτόγονες... βασικές... που αναρωτιέσαι... υπάρχουν ακόμα;...
...το αλλού... που πάντα ανήκω... ακόμα κι αν είμαι εδώ...
...τα παλιά... που συναντώ στο παιδικό δωμάτιο και χωρίς να προσπαθώ θυμάμαι την ιστορία τους... τελικά επαναφέρω και το συναίσθημα... πάντα νομίζω ότι θέλω να τα πάρω μαζί μου φεύγοντας...
...όσα δεν γράφω... γιατί τα κουβαλάω μαζί μου μέχρι να επιχρυσωθουν από το χρόνο και την ανάγκη... για να έρθουν να με βρουν σε ανύποπτη στιγμή...
...τα γαλάζια, πριγκιπικά... που συναντώ σε πλεόνασμα όταν τα παραπάνω κομμάτια δένουν... και βλέπω το παζλ στο πάτωμα, σκεπασμένος με τα αγαπημένα μου, μυρωδάτα σεντόνια...