Μέσα στο τρόλεϊ στην πρωινή μου διαδρομή είναι σήμερα ένα σωρό γνωστοί...
Η Γιόκο Όνο, γερασμένη, κάθεται σε μία από τις ανάποδες θέσεις και κοιτάει έξω από το τζάμι κρατόντας μία τσάντα...
Το ζευγάρι Τζένιφερ Άνιστον και Μπραντ Πιτ σε μία κρυφή συνάντηση... μάλλον θα τα ξαναβρήκαν... όλο χαζογελάνε και τα λένε χαμηλόφωνα... επικύρωσε το εισητήριό του εκείνος πριν πάνε να κάτσουν δίπλα δίπλα κολλητά ο ένας στον άλλο... εκείνη έχει κάρτα ή είναι "παράνομη", όπως είναι τώρα και στη ζωή του Μπραντ...
Ο Ράσελ Κρόου όρθιος, με το μπλε παλτό του ακόμα κουμπωμένο, κρατιέται από την οριζόντια μπάρα μπροστά στο μεγάλο τζάμι (που εγώ ονομάζω βιτρίνα) και συνέχεια παρατηρεί κρυφά την κυρία που διαβάζει ένα βιβλίο, στη θέση ακριβώς μπροστά του...
Η γυναίκα με το βιβλίο είναι η Τζοάν Μπαέζ... έχει ένα μολύβι και συνέχεια υπογραμμίζει... που και που σημειώνει κάτι στο περιθώριο της σελίδας...
Δίπλα της κάθεται ο Ζιγκμουντ Φρόυντ... ο οποίος είχε πολύ πλάκα όταν μπήκε στο όχημα... κρατούσε τον παραγεμισμένο δερμάτινο χαρτοφύλακά του κάτω από το βάρος του οποίου έχασε την ισσοροπία του και παραπάτησε παίρνοντας μία απίστευτα αστεία φάτσα...
Σήμερα καθυστέρησα γιατί έχασα το προηγούμενο δρομολόγιο που παίρνω συνήθως αλλά κοίτα να δεις πόσοι είναι εδώ...;
Δίπλα μου κάθεται η Ελίζαμπεθ Τέιλορ η οποία νομίζω ότι κρυφοκυτάει όσα γράφω... είναι αρκετά παχιά και με έχει σφηνώσει στη μέσα θέση προς το παράθυρο... μυρίζει ωραία όμως... αριστοκρατικά... ένα άρωμα δυνατό για πρωί αλλά δεν είναι και κάποια που περνάει απαρατήρητη... προσπάθησα να δω τα μάτια της πριν, τάχα κοιτάζοντας την πόρτα, για να δω αν έχουν ξεθοριάσει αλλά δεν τα κατάφερα...
Που θα κατέβουν όλοι αυτοί; Φτάνουμε στο τέρμα...!