...μπαμ...

Εδώ και μέρες έχω καταπιεί ένα κίτρινο μπαλόνι...
Δυστυχώς δεν είναι από εκείνα που πάνε ψηλά... δεν με σηκώνει να με πάει μια βόλτα... με κρατάει πρισμένο και στα χαμηλά... με το φόβο του εύθραυστου...
Περισσότερο το μπαμ με τρομάζει... όχι η απώλεια... και δεν κάνω λόγο για τον ήχο όσο για το γεγονός του ότι δεν μπορώ να το ελέγξω...
Δεν σκας ελεγχόμενα... "όταν" θες μπορείς... "όπως" θες όμως όχι...