Τετάρτη ήταν τελικά...

Δεν κάναμε project meeting σήμερα... ίσως γιατί είχαμε άλλη διάθεση... διάθεση Τετάρτης...
Διεκπεραίωσα τα πρωινά μου project πάντως και καθόλου δεν με νοιάζει που δεν καταπιαστήκαμε με τα τεχνικρατικά μας γιατί γι' ακόμα μία φορά αφήσαμε τη στιγμή να μας πάει...
Αν και υπό πίεση να το πιάναμε το project πάλι θετικά αποτελέσματα θα είχε... αλλά μας είχε λείψει η Τετάρτη που είναι Τετάρτη...
Θα ήταν μια μέρα για το πι... εκείνο το στέρεο γράμμα που ζηλεύουν γιατί στερούνται τα ξένα αλφάβητα...
Αυτό αν κάναμε Πετάρτη... αλλά το ζήσαμε σε ατόφια ολοκάθαρη Τετάρτη... με τις κουβέντες ψυχοθεραπείας, τα μικρά παράπονα, τις μεγάλες εξομολογήσεις, τα γέλια και τους προβληματισμούς... κι όλα αυτά όχι με λόγο που καταλαβαίνουν οι πολλοί... έτσι απλά...
Προτείνω τα τεχνικρατικά project meetings να γίνονται Πέμπτες ή και Παρασκευές... που έχουν πι και ταιριάζει περισσότερο στα (π)project...
To πι άλλωστε ξέρει να περιμένει...
Έφυγα με μία διάθεση κάπου ανάμεσα στην ανάγκη για αλλαγή, αναγνώριση, ασφάλεια και ανασυγκρότηση... διάθεση άλφα δηλαδή... κανένα πι... αυτό δεν έχει κάτι να μου πει;
Αύριο θα έχω δρόμους... λίγο μεγαλύτερη διαδρομή για την επιστροφή... άρα περισσότερο χρόνο για σκέψη...
Θα πρέπει να ετοιμάσω πράγματα... αλλά όχι αυτά που θα ετοίμαζε κάθε άλλος...
Να διαλέξω βιβλίο, να φορτίσω μπαταρίες για όλα τα πολύτιμα φιλαράκια μου, να συγκεντρώσω τα post it από όλο το σπίτι...
Θα μου ετοιμάζουν άλλοι το φαγητό, θα κοιμηθώ, θα είμαι το παιδί και θα έχω λίγα παράπονα... αλλά θα έχω και λίγο παραπάνω χρόνο...
Θα πάρω τρένο... αντί για καράβι... γιατί θα είναι Πέμπτη σαν Παρασκευή...
Ναι... έχω ιδιαίτερη σχέση με τις ημέρες... ολόδική μου... φαντάσου να πρέπει να σας το αναλύσω και από την οπτική τους σαν έκφραση χρόνου...
Όχι, όχι... θα κλείσω με δύο πι...
Πάμε παρακάτω...