... διεισδυτική ανάσα...

Άνοιξα το παράθυρο κι έβαλα μία απόστροφο στον ύπνο μου...
Μία ανάσα... όχι βαθιά... ριχή... σχεδόν συνηθισμένη... η διαφορά της αδιόρατη... η διεισδυτικότητα...
Πέρασε ανάμεσα από κύτταρα που είχαν βαλτώσει, χρόνια τώρα, στον ανακυκλωμένο αέρα... όχι ορμητικά... αργά... ίσα να σου θυμίσει την απουσία του...
Το μόνο που έχασα ήταν μια σκέψη...