"Πάω να μαζέψω λίγη σκόνη..."

Όχι δεν το είπα ποιητικά τι δεδομένη στιγμή...
Με την οικοκυρική έννοια του όρου το είπα...
Αμέσως σκέφτηκα... "από που να τη μαζέψω;"... γιατί όπως το είπα έμοιαζε σαν να έλεγα πάω να μαζέψω λουλούδια... οπότε εκεί καταλαβαίνεις αυτόματα ότι μάλλον στον κήπο θα πάω... ή άντε το πολύ στην εξοχή...
"... ε, στο σαλόνι εννοώ..." συνέχισα επεξηγηματικά και λίγο ντροπιασμένα...
Επιστράτευσα όλα τα μέσα που διέθετα... με βασικό υπερόπλο την ηλεκτρική σκούπα...
Έπιασα όλες τις επιφάνειες... και κυρίως της γωνίες... ψάχνοντας για κανένα μικροσκοπικό χαλικάκι που ξετρελαίνομαι να ακούω τον ήχο του στο σωλήνα της ηλεκτρικής σκούπας καθώς αντιστέκεται με τη βαρύτητά του στην επιμονή του υπερόπλου μου...
Είναι λίγο κοροϊδευτικός ο ήχος αυτός... σαν να σου λέει "και τι θα καταλάβεις;... εγώ πάλι εδώ θα επιστρέψω... για λίγο με φυλάκισες..."
Στο μπάνιο κλείστηκε το σύμφωνο Wettex... κλείσαμε αποκλειστική συνεργασία... είναι η καλύτερη εφεύρεση καθαριότητας του ανθρώπου στον τομέα μπάνιο... με απίστευτα πλεονεκτήματα...
Δεν αφήνει χνούδια στον καθρέφτη, είναι τρελά απορροφητικό και είναι σκληρό με τη βρωμιά...
Μόνο μειονέκτημα στη χρήση του από μένα... είναι που στο στύψιμο στο οποίο πονάει ο καρπός μου... ήρωες οι καθαρίστριες... δεν θα παραπονεθώ ποτέ ξανά για τη δουλειά μου...
Είναι τρελή τελικά η εμμονή μου με τη σκόνη... κατέληξα μέσα μου...
Καλά τα λέει η Κική Δημουλά... "κάθε που πάει ο καιρός, καιρό να συναντήσει, καινούρια συμφωνία σκόνης κλείνεται"... κι εγώ παλεύω ακόμα το ακατόρθωτο...