Ανάποδη θέση στο τρόλεϊ... κινηματογραφικά θα δω το φως μέχρι να φτάσω στη Βαβέλ...
Είναι θαμπή η μέρα που ξημέρωσε... με προοπτικές μεν, αλλά επί του παρόντος παίζει ακόμα με ένα σύννεφο...
Σκεφτόμουν... "με ποιο δικαίωμα κύριε κρίνεις καθημερινά τη μέρα;"... ίσως με δικαιολογεί το να το παραφράσω... "δεν κρίνω, απλά τοποθετούμαι απέναντι στη νέα ημέρα"...
"Κι αν μία μέρα σου ανοίξει πόλεμο; Από παρεξήγηση..." βιάστηκε να εκφραστεί το μέσα μου... αλλά δεν θα μπω σε τέτοιες διαδικασίες... σχεδόν έφτασα σε εκείνες τις άλλες... τις σκληρές που όμως τις κατανοώ...
Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
... τοποθετούμαι...
