... ολόιδια, αλλιώτικη εικόνα...

Βλέπουμε την ίδια εικόνα μέσα από διαφορετικό παράθυρο...
Πως είναι δυνατόν να γίνεται αυτό;
Τα ίδια σύννεφα, τα ίδια σκούρα χρώματα... την ίδια απόσταση...
Έστρεψα αλλού το βλέμμα...
Λίγο πιο δίπλα ένα ζευγαράκι τύπου-προτύπου ζει τον έρωτά του σε κοινή θέα με μικρά, ελαφρά αγγίγματα, πεταχτά συρρικνωμένα φιλιά και βλέμματα ασύγχρονης διασποράς...
Ταμπλό βιβάν... σε βιτρίνα φρεσκογυαλισμένη...
Στην αρχή ζήλεψα... γρήγορα βαρέθηκα... δεν με κράτησε ούτε το ωραίο τελικά... μόνο μία σκέψη μου έμεινε... κι έκλεισα το παράθυρο για να μη βλέπω άλλο...