Καρότα σε όνειρο... και ιδέες σε πράξη...

Μία τρελή ιδέα... από το πουθενά...
Ξεκίνησε με ένα παιχνίδι από αυτά που κάποιες φορές πιάνομαι τις ημέρες που έχω την πολυτέλεια να μην κοιμηθώ νωρίς...
Χθες έμεινα ξύπνιος ως αργά... δεν έτρεξα στα όνειρα του ύπνου να κρυφτώ...
Έφτιαξα ένα καινούργιο... ζωντανό και ξύπνιο... για να με φέρει "μαζί" με τους αγαπημένους μου ξεχωριστούς ανθρώπους.
Το όνειρο του ύπνου της Παρασκευής ήταν αποτέλεσμα, συνέχεια και εξέλιξη, παλαιότερου ονείρου.
Είδα έναν κήπο με καρότα. Τεράστια καρότα... σαν να ήμουν κουνέλι και βρισκόμουν στον Παράδεισο...
Όταν ξύπνησα δεν το θυμόμουν... κι ενώ έπινα τον πρωινό μου καφέ και έγραφα τα ψώνια του Σαββάτου σκέφτηκα αν χρειάζομαι λαχανικά...
Ποια είναι τα λαχανικά εποχής;
Δεν είχα απάντηση... ντροπή, πρέπει να το διορθώσω...
Τα καρότα είναι όλες τις εποχές σκέφτηκα...
Καρότα! Αυτό ήταν... το όνειρο που κουνελιού μου φανερώθηκε.
Μετά... καθώς το σκεφτόμουν θυμήθηκα ότι πριν καιρό (πάλι σε όνειρο) στο ίδιο αυτό χωράφι είχα σπείρει καρότα σε αυτή την ίδια διάταξη... και να τώρα που τα βλέπω μπροστά μου... γιγάντια... σχεδόν αφύσικα!
Δεν έψαξα σε ονειροκρίτες... ούτε στο αγαπημένο μου google που όλα τα ξέρει τελικά...
Σκεφτόμουν μόνο τη σπορά... την άνυδρη καλλιέργεια... γιατί ούτε μια φορά δεν τα πότισα... και αυτά πήραν το χρόνο τους... μόνα τους... μεγάλωσαν... ομόρφυναν και ήρθαν να με συναντήσουν όταν εγώ δεν το περίμενα...
Δεν ξέρω τι θα έλεγε ο Καζαμίας... αλλά εγώ θα κρατήσω αυτό που είχαν να μου πουν τα καρότα...